فراریت (Volatility) معیاری برای ارزیابی میزان نوسانات بازار در یک بازه زمانی خاص است. در معاملات فارکس، فراریت بزرگی نوسانات صعودی و نزولی جفت ارزها را نشان می‌دهد. وقتی‌که جفت ارزی نوسانات شدید و بزرگ صعودی و نزولی را تجربه می‌کند، گفته می‌شود که فراریت بازار بالاست. زمانی که جفت ارز نوسان قابل‌توجهی ندارد، گفته می‌شود که فراریت بازار پایین است.
معامله گران بازار همیشه باید به فراریت نمادی که می‌خواهند معامله کنند، توجه نمایند. اگر فراریت بازار بالا باشد، معامله‌گر باید از حجم و حد ضرر کوچک‌تری استفاده کند.
عموما ارزها در بازار مبادلات ارز در هر ۲۴ ساعت یا یک روز کاری بین ۰٫۵ تا ۱٫۵ درصد از ارزش ذاتی خود را به صورت میانگین نوسان دارند. بدین معنی که اگر نرخ برابری (ارزش ذاتی) جفت ارز پوند به فرانک سوییس در یک سال گذشته ۱٫۸۰۰۰ بوده است بنابراین می توانیم انتظار داشته باشیم این جفت ارز روزانه میانگین ۱۸۰ پوینت که برابر یک درصد ارزش ذاتی این جفت ارز می باشد حرکت دارد. یا به عنوان مثال اگر نرخ برابری (ارزش ذاتی) جفت ارز دلار استرالیا به دلار آمریکا در یک سال گذشته ۰٫۷۵ بوده است بنابراین می توانیم انتظار داشته باشیم این جفت ارز روزانه میانگین ۷۵ پوینت نوسان داشته باشد.
این بحث بدین لحاظ حائز اهمیت است که انتظارات حرکتی یک جفت ارز را در یک بازه زمانی برای معامله گر مشخص می کند. زمانی که معامله گر روی دلار استرالیا به دلار آمریکا معامله می کند و حد سود یا ضررش حدود ۱۵۰ پوینت است نمی تواند انتظار داشته باشد که حداکثر در طول یک روز بازار به هدف های قیمتی اش برسد. حال آنکه عکس این حالت را نمی تواند برای جفت ارزی مانند پوند به ین که میانگین نوساناتش حدود ۱۸۰ پوینت در روز است را برای دستورات حد ضرر و سودش انتظار داشته باشد.