شاخص اطمینان مصرف‌کننده (U.S. Consumer Confidence Index)، شاخصی برای ارزیابی میزان خوش‌بینی مصرف‌کنندگان آمریکایی است. یعنی مصرف‌کنندگان آمریکایی تا چه اندازه به آینده اقتصادی آمریکا و وضعیت مالی خودشان خوش‌بین هستند؟ این گزارش معمولاً در آخرین سه‌شنبه ماه میلادی منتشر میشود.
شاخص CCI یا شاخص اطمینان مصرف‌کننده CB به طور ماهانه تهیه میشود و شامل ۵۰ سؤال میشود. این ۵۰ سال به گونه‌ای طراحی شده‌اند که تقریباً تمامی جوانب زندگی مصرف‌کننده را در بر می‌گیرند. به طور مثال وضعیت کسب‌وکار شخص چگونه است؟ یا وضعیت فعلی و آتی اشتغال فرد تا چه اندازه امیدوار کننده است؟
این شاخص برای فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا) اهمیت زیادی دارد و می‌تواند بر سیاست‌های پولی فدرال رزرو تأثیر بگذارد. این گزارش با ارزیابی وضعیت ۵ هزار مصرف‌کننده به دست می‌آید. این گزارش نشان میدهد که مردم چه انتظاراتی دارند و چه حسی نسبت به چند ماه آینده دارند؟ به طور مثال مصرف‌کننده تا چه اندازه نسبت به خرید کالاهای مصرف گران اطمینان دارد؟
سطح خنثی این شاخص برابر است با ۱۰۰ واحد. اعداد زیر ۷۵ نگران‌کننده است و اعداد بالای ۱۲۵ هم خوب است. سقوط شدید شاخص اطمینان مصرف‌کننده می‌تواند نشانه‌ای از تضعیف اقتصاد آمریکا باشد. با این حال بایستی توجه داشت که این شاخص همبستگی بالایی با شاخص مخارج مصرف‌کنندگان ندارد. شاخص اطمینان مصرف‌کننده تنها زمانی برای بازار اهمیت دارد که بیش از ۵ واحد تغییر کند.
وقتی مردم از ثبات اقتصادی و درآمدی خود اطمینان دارند، مخارج و پس‌انداز خود را افزایش می‌دهند. این یعنی مصرف‌کنندگان به آینده خوش‌بین هستند و اعتماد بیشتری به شرایط اقتصادی دارند. این مسئله برای رشد فعالیت‌های اقتصادی ضروری است. اما اگر مصرف‌کنندگان ناامید باشند و به آینده مالی و اقتصادی خود بدبین باشند، به احتمال زیاد اقتصاد آمریکا تحت فشار خواهد بود. مصرف کننده‌ای که ناامید است، سعی میکند کمتر خرج کند.
خوش‌بینی مصرف‌کنندگان می‌تواند شرایط را برای افزایش نرخ بهره و سیاست‌های انقباضی آماده کند. در مقابل بدبینی مصرف‌کنندگان هم می‌تواند فدرال رزرو را برای کاهش نرخ بهره وادار کند.
محاسبه CCI
به محض اینکه دادهها فراهم شود، قسمتی از دادهها که به عنوان ” ارزش نسبی ” شناخته میشود به طور جداگانه برای هر سوال محاسبه می‌گردد؛ هر پاسخ مثبت داده شده به سوالها بر مجموع پاسخهای مثبت و منفی تقسیم میشود. سپس ارزش نسبی برای هر سوال با ارزش نسبی آن در سال ۱۹۸۵ که معیار و سال پایه است مقایسه میشود، زیرا در سال ۱۹۸۵ اولین شاخص محاسبه شده بوده است. این مقایسه‌ی ارزشهای نسبی، یک “شاخص ارزش” را برای هر سوال درست میکند.
سپس شاخص ارزش برای هر ۵ سوال میانگین گرفته میشود تا شاخص اطمینان مصرف کننده به دست آید. میانگین شاخص ارزش برای سوالات مرتبط با وضعیت کنونی، ” شاخص وضعبت کنونی” را تشکیل میدهد و میانگین شاخص ارزش سوالات مربوط به انتظارات آینده، “شاخص انتظارات” را شکل میدهد. این دادهها برای کل آمریکا و برای هریک از ۹ منطقه آماری کشور محاسبه میشود.